روستای قلات قاقازان - سال های اول معلمی

چای تازه رنگ انداخته بود که ناگهان

عفت و برادرش ابراهیم دو دانش آموز  سرمازده و سراسیمه

در حالی که صورتشان از شدت سرما سرخ شده بود ،

وارد آبدارخانه مدرسه ( راهنمایی ) شدند. 

بی اختیار دلم به حالشان سوخت و

برای گرم شدن به کنار بخاری دعوتشان کردم.

دعوت همان و ضربه دست پر قدرت ابی به آرلن پر از چای و

افتادن آن روی موزائیک کف کلاس و شکستن همان .

با ریختن چای تازه دم بر روی زمین حیرت زده

به چای و آرلن شکسته و آن دو می نگریستم.

با عصبانیت کاغذ و قلمی برداشتم و نامه ای به حاج برات که

پدر بزرگ مادری آنها بود نوشتم و کتبا اخراج آنها را از کلاس اعلام نمودم.

ولی چهره مظلوم و سرمازده آنها باعث شد تا

نامه را پاره کنم و به فکر خریدن یک قوری برنجی و ضد ضربه بیفتم.